افشره‌ای برای خداحافظی با کرونا
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۱۹۲۸۲
گروهی از محققان دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک به سرپرستی آنه مسکونا، ویروس‌شناس مولکولی، به ترکیبی دست یافته‌اند که ممکن است سارس-کوو-۲ را خنثی کند. به این ترتیب برای پیشگیری از این بیماری حتی به تزریق دردآور واکسن هم نیازی نیست؛ یک پاف اسپری به داخل بینی و مصونیت در برابر ویروس!
به گزارش ایسنا، روزنامه جام جم نوشت: «اینکه کرونا قرار است تا کی مهمان‌مان باشد، سوالی است که شاید از همان ماه‌های اول شروع همه‌گیری دوست داشتیم جوابش را بدانیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گروه‌های تحقیقاتی مختلفی در حال کار روی اسپری‌های بینی سریع‌الاثر برای پیشگیری از عفونت‌های کروناویروس هستند اما فرمولاسیون این اسپری‌ها چالش مهمی است. اکنون گروهی از محققان دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک به سرپرستی آنه مسکونا، ویروس‌شناس مولکولی، به ترکیبی دست یافته‌اند که ممکن است سارس-کوو-۲ را خنثی کند. به این ترتیب برای پیشگیری از این بیماری حتی به تزریق دردآور واکسن هم نیازی نیست؛ یک پاف اسپری به داخل بینی و مصونیت در برابر ویروس!
پاکسازی ویروس از مسیر تنفسی
همان‌طور که اشاره شد این اسپری تنفسی یکی از مجموعه اسپری‌های بینی پیشنهادی برای جلوگیری از عفونت سارس-کوو-۲ است. این اسپری‌ها سریع‌الاثر خواهند بود و به طور مکرر، شاید یک یا دو بار در روز در پوشش بینی و گلو، یعنی محلی که ویروس برای اولین بار در آن جای می‌گیرد، می‌توانند استفاده شوند. بر خلاف واکسن‌ها که سیستم ایمنی گیرنده را برای ایجاد محافظت طولانی‌مدت آموزش می‌دهند، این اسپری‌ها ترکیبات کوتاه‌مدتی هستند که مستقیما توانایی ویروس را برای ورود به سلول‌ها مسدود می‌کنند. چندین تیم تحقیقاتی نشان داده‌اند چنین اسپری‌هایی در دفع عفونت سارس-کوو-۲ در مدل‌های حیوانی مؤثر هستند.
دونا فاربر، ایمونولوژیست دانشگاه کلمبیا، می‌گوید: «اگر این ترکیبات در انسان مؤثر باشند، می‌توانند به زرادخانه محدودی که محققان در برابر ویروس ایجاد کرده‌اند، افزوده شوند. واکسن‌ها در برابر کووید-۱۹ شدید ایجاد محافظت می‌کنند اما در پیشگیری از عفونت، مهارت کمتری دارند و ضد ویروس‌های فعلی به جای پیشگیری، عفونت را درمان می‌کنند.»
این اسپری‌ها می‌توانند راه دیگری را برای جلوگیری از عفونت در کنار استفاده از ماسک تنفسی، به‌ویژه در محیط‌های پرخطر مانند بیمارستان‌ها و رستوران‌ها، به مردم ارائه دهند. او می‌گوید: «آنها قطعا ارزش پیگیری گسترده را دارند.»
مسکونا می‌گوید: «این اسپری‌ها راه درازی در پیش دارند. این روزها با کاهش وضعیت اضطراری کرونا، بودجه و علاقه شرکت‌های داروسازی برای آزمایش‌های بالینی محدود شده است، از طرفی آزمایش‌ها برای تعیین اثربخشی اسپری‌های پیشگیری‌کننده وسیع و گران است که همین عامل بازدارنده دیگری است. اسپری‌ها باید به وظیفه دشوار پوشش‌دادن هر سطحی که ممکن است ویروس به آن بچسبد، دست یابند، زیرا هنگامی که یک ویروس حتی به چند سلول وارد شود، عفونت در مقیاس کامل می‌تواند به‌سرعت پیشرفت کند.»
محاصره ویروسی
وندی بارکلی، ویروس‌شناس امپریال کالج لندن، می‌گوید که تلاش برای توسعه درمان‌های پیشگیرانه علیه ویروس‌ها از مدت‌ها قبل از کووید-۱۹ شروع شده است. چنین تحقیقاتی با طیف وسیعی از داروهای خوراکی، از جمله اوسلتامیویر (تامیفلو) که از عفونت‌آنفلوآنزا جلوگیری می‌کند و تنوفوویر-امتریسیتابین که از عفونت اچ‌آی‌وی جلوگیری می‌کند، نتیجه داده است اما بارکلی معتقد است، هیچ اسپری بینی پیشگیرانه‌ای به جز اسپری‌ای که به عنوان مانعی فیزیکی در برابر ذرات ویروس سرماخوردگی معمولی طراحی شده است، وارد بازار نشده است. اسپری‌های پیشگیرانه کار ساده‌تری نسبت به ضد ویروس‌های معمولی مانند پاکسلووید دارند که در روزهای اول عفونت استفاده می‌شوند؛ جلوگیری از آلوده‌کردن یک سلول توسط ذره ویروسی کار بسیار ساده‌تری نسبت به خنثی‌کردن اثرات میلیون‌ها ذره ویروسی چند روز پس از عفونت است که موفق به تکثیر و بیماری‌زایی در بدن شده‌اند.
محققان انواع مختلفی از ترکیبات را در اسپری‌های بینی برای خنثی کردن عفونت ویروس کرونا آزمایش کرده‌اند. در میان آنها، مولکول‌های کوچک پادتن‌مانندی به نام نانوبادی وجود دارد که با قرار گرفتن در گوشه‌ها و شکاف‌های پروتئین‌های ویروسی، ویروس را خلع سلاح می‌کنند. این پادتن‌ها از زنجیره کوتاه اسیدهای آمینه یا همان پپتیدها و مولکول‌های کوچکی که ساختارهای پروتئینی را شبیه‌سازی می‌کنند تشکیل شده‌اند. برای مثال، اسپری توسعه‌یافته در گروه تحقیقاتی مسکونا و همکارانش، پپتیدی است که به ساختار ویروس می‌چسبد و از متصل شدن ویروس به سلول میزبان پیشگیری می‌کند. این روش مانع از انتقال محتوای ژنتیک ویروس به سلول می‌شود و در نتیجه از ایجاد عفونت پیشگیری می‌کند. مسکونا و همکارانش برای آزمایش پپتید خود، آن را یک بار در روز به مدت دو روز در بینی قاقم‌ها (نوعی‌پستاندار) اسپری کردند و حیوانات تحت درمان را با قاقم‌هایی که به سارس-کوو-۲ آلوده بودند، مجاور کردند. هیچ یک از شش قاقمی که پپتید را دریافت کردند به ویروس آلوده نشدند؛ در حالی که هر شش حیوانی که دوز دارونما دریافت کرده بودند، آلوده شدند. قبل از آزمایش این پپتید در انسان، مسکونا می‌خواهد این نتایج را در مدل حیوانی دیگری مانند موش تکرار کند.
ترکیب اسپری بینی دیگری که توسعه پیدا کرده، مربوط به گروه تحقیقاتی ریچارد لدوک، داروساز مولکولی دانشگاه شربروک در کاناداست. این اسپری حاوی مولکول کوچکی است که آنزیمی از میزبان که ویروس برای اتصال به سلول هدف به آن نیاز دارد را غیر فعال می‌کند. لدوک و همکارانش دریافتند موش‌هایی که دوزهای از این ترکیب دریافت کردند به ویروس کرونا آلوده شدند اما نسبت به موش‌هایی که فقط محلول نمکی دریافت کرده بودند، ویروس بسیار کمتری در ریه‌های‌شان وجود داشت. لدوک و همکارانش در تلاش هستند تا اثربخشی پپتید را با افزایش پایداری و انتخابی‌تر کردن آن قبل از شروع کارآزمایی بالینی افزایش دهند.
چالش آبریزش بینی
حتی اگر محققان یک ترکیب ضد ویروسی را پیدا کنند که می‌تواند به عنوان اسپری بینی توسعه پیدا کند و از عفونت‌های ویروس کرونا در انسان جلوگیری کند، همچنان با چالش نداشتن اطمینان از باقی‌ماندن مقدار کافی از این ترکیب در حفره بینی برای اثربخشی مداوم مواجه هستند. بارکلی می‌گوید: «بینی و گلوی شما ذاتا برای خلاص شدن از شر ترکیبات اضافی طراحی شده است. وقتی شما سعی می‌کنید چیزی را در آن قرار دهید، بینی شما سعی می‌کند که آن را بیرون بریزد.»
محققان می‌توانند با طراحی اسپری‌ها به گونه‌ای که مکررا استفاده شود، با این موضوع مقابله کنند اما بارکلی هشدار می‌دهد که هرچه بیشتر افراد مجبور به مصرف دارو باشند، احتمال پیروی از دستور پزشک کاهش می‌یابد. از سوی دیگر با اینکه بیشتر عفونت‌های سارس-کوو-۲ از بینی شروع می‌شود، در بیشتر موارد برای اثربخشی کامل داروهای پیشگیری‌کننده بهتر است ترکیبات دارویی بتوانند تمام حفره دهان و گلو و حتی ریه‌ها را پوشش دهند که برای این کار استفاده از نازل‌های خاصی نیاز خواهد بود.
بارکلی می‌گوید با این حال تولید این اسپری پیشرفت مهمی خواهد بود، به‌خصوص در مکان‌هایی که افراد کمی از ماسک استفاده می‌کنند. او می‌گوید: «اگر بتوانیم به جای ماسک‌های تنفسی سدی نامرئی در برابر ویروس ایجاد کنیم که اعتمادبه‌نفس کافی برای حضور در مکان‌های شلوغ را بدهد، می‌توان گفت که با تحول بزرگی روبه‌رو شده‌ایم و همه فعالیت‌ها بدون نگرانی می‌تواند به شکل قبل از همه‌گیری بازگردد.»
برگرفته از: Nature.com
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: کروناویروس دانشگاه کلمبیا برابر ویروس اسپری ها ویروس کرونا سارس کوو ۲ ویروس ها واکسن ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۱۹۲۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چه کسانی باید جراحی برداشتن لوزه را انجام دهند؟
به گزارش خبرآنلاین، استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با تاکید بر اینکه نباید به بهانه کوچک‌شدن یا از بین رفتن خود به خودی لوزه بزرگ، نسبت به جراحی و برداشتن آن بی‌تفاوت باشیم، گفت: لوزه‌های بزرگ با بالارفتن سن، کوچک می‌شوند ولی عارضه‌های جبران‌ناپذیری برای فرد به دنبال خواهند داشت.
ایسنا در خبری نوشت: دکتر علیرضا موحدی درباره جراحی‌های لوزه، دلایل، عوارض و راههای پیشگیری از آن مواردی را مطرح کرد.
وی با اشاره به نقش لوزه در بدن اظهار کرد: لوزه‌ها بخش لنفاوی دفاعی بدن است که دفاع موضعی بخشی از بدن را برعهده دارند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه تمام بخش سیستم دفاعی بدن را لوزه‌ها انجام نمی‌دهند و صرفا دفاع منطقه‌ای و موضعی کار لوزه است، توضیح داد: در مواردی پیش می‌آید که لوزه‌ها متورم می‌شوند، شایع‌ترین علت این مسئله عفونت‌های مکرر و محیط مناسب لوزه‌ها برای رشد میکروب باکتری است.
وی با بیان اینکه عوامل آلرژیک، استفاده از برخی غذاها، داروها و شرایط ایمنی بدن، می‌تواند منجر به بزرگ شدن لوزه‌ها شود، اضافه کرد: البته در تمامی افراد بزرگ شدن لوزه‌ها مشکل‌آفرین نمی‌شود، ممکن است لوزه‌های فردی از حد معمول بزرگتر شده باشد ولی هیچ مشکلی هم ایجاد نکند.
چه کسانی کاندید جراحی برداشتن لوزه هستند؟
موحدی ادامه داد: چنانچه تورم لوزه‌ها اختلالاتی در خواب ایجاد کند به این معنی که فرد نتواند به راحتی نفس بکشد، خرخر شبانه داشته باشد یا اینکه گلودرد مکرر داشته باشد یا در سال بیشتر از سه بار دچار عفونت چرکی و میکروبی ناحیه گلو شود که هر سه بار هم نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک باشد یا دچار گوش دردهای مکرر شود، نیاز به بررسی توسط متخصص دارد.
این متخصص گوش، حلق و بینی با بیان اینکه معمولا لوزه‌های متورم با لوزه سوم همراه است، ادامه داد: محل لوزه‌های بزرگ در حفره دهانی و حلق است ولی لوزه سوم کف جمجمه و پشت بینی قرار دارد، بنابراین این موضوع می‌تواند مشکلات تنفسی در ناحیه گوش برای بیمار ایجاد کند.
وی یادآور شد: ایجاد مشکلات جدی در ناحیه گوش، حلق و گلو، عفونت‌های مکرر گوش و اختلال خواب از جمله مواردی است که باید توسط پزشک متخصص بررسی شود.
ردپای لوزه‌های بزرگ در روند رشد
موحدی اختلال در روند رشد را یکی دیگر از عوارض بزرگ شدن لوزه‌ها دانست و توضیح داد: فردی که نتواند از بینی نفس بکشد معمولا دچار کم اشتهایی هم می‌شود، یعنی تنفس از راه دهان، تنفس خشکی است که منجر به کاهش اشتها می‌شود.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به اینکه بزرگ شدن لوزه، همیشه نیاز به مداخلات جراحی ندارد، خاطرنشان کرد: در برخی موارد با دارو درمانی، عفونت، نحوه نفس کشیدن، روند خواب، کنترل و یا درمان می‌شود و نیاز به جراحی نیست، به شرط اینکه تنفس فرد، از راه بینی باشد و بیمار در طول شب راحت بخوابد، در این شرایط نیازی به جراحی نیست.
وی تاکید کرد: عفونت‌های مکرر، بدخوابی، خرخر شبانه و نهایتا اختلال رشد از مهمترین دلایلی است که فرد را کاندید جراحی برداشتن لوزه می‌کند.
سن مناسب برداشتن لوزه‌ها تا پنج سالگی است
موحدی درباره سن مناسب جراحی لوزه نیز توضیح داد: اگر فردی با دهان باز می‌خوابد، خرخر شبانه دارد و یا بیشتر از معمول دچار عفونت گلو می‌شود، چنانچه جراحی برداشتن لوزه‌ها در او قبل از شکل‌گیری فک بالا و در سنین پایین یعنی حدود پنج سال باشد به مراتب بهتر است، چرا که با اختلالات دندانی و فکی مواجه نخواهد شد، ولی بعد از ۱۰ سالگی، ضایعات و عوارض دهانی و فکی و همچنین اختلال رشد متوجه فرد است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا با برداشتن لوزه‌ها با عارضه‌هایی همراه است یا خیر؟ توضیح داد: تا زمانی که فرد با مشکلاتی که به آن اشاره شد مواجه نشده باشد، جراحی برداشتن لوزه برای او انجام نمی‌شود، بنابراین برداشتن لوزه صرفا با هدف درمان و همچنین پیشگیری از ایجاد مشکلات بعدی انجام می‌شود.
این متخصص گوش، حلق و بینی دانشگاه تاکید کرد: لوزه سوم تا سن ۱۰ سالگی آرام آرام تحلیل می‌رود و به عبارتی کوچکتر می‌شود اما در صورت نادیده گرفتن آن تا سنین بالاتر از ۱۰ سال خصوصا در مواردی که تفس را دچار مشکل کرده، قطعا اختلالات رشدی و فک به همراه خواهد داشت.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وی با بیان اینکه اختلال در رشد فک نیز نیاز به درمان‌های اختصاصی دارد، ادامه داد: لوزه سوم در سن ۱۰ سالگی ممکن است به صورت کامل از بین برود ولی عارضه‌هایی از جمله اختلال رشد، فک، بدشکلی صورت برای فرد باقی می‌ماند بنابراین نیازی نیست تا ۱۰ سالگی صبر کنیم که لوزه از بین برود چرا که این اقدام عارضه‌های بیشتر و همیشگی را به دنبال خواهد داشت.
موحدی با بیان اینکه جراحی برداشتن لوزه‌ها با تشخیص پزشک و برای افرادی که دچارعارضه هستند، ضرورت دارد، یادآوری کرد: اگر این جراحی به موقع انجام شود عارضه‌ای برای بیمار ندارد، اما چنانچه دیرتر از موعد (بالاتر از ۱۰ سال) انجام شود، عملا فایده‌ای برای فرد نخواهد داشت؛ ضمن اینکه سایر مشکلات رشدی، دهانی و فکی برای همیشه برای فرد باقی می‌ماند.
۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899542
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد